Hoe voer je een goed gesprek over je kinderwens?

(meestgemaakte fout? Hoe krijg ik de ander zover, dat diegene hetzelfde wil als ik 😉

“Goed nieuws: m’n vriend wil toch wel meedoen. JEUH! Alleen sinds hij dat heeft gezegd is het eigenlijk minder gezellig in huis geworden. Ik dacht dat ik heel blij zou zijn als hij ‘om’ zou zijn, maar zo werkt het helemaal niet. Het onderwerp geeft nu juist meer verborgen stress en maakt onze relatie minder intiem, lijkt wel.”

Mijn volgende cursus, na het KinderwensKompas, dat wordt er absoluut een die gaat over het voeren van gesprekken over dit kinderwensvraagstuk. Want daar krijg ik wekelijks wel vragen over van mensen. (zowel mannen als vrouwen)

Waar zitten mensen mee?

Ze zitten niet in dezelfde situatie in hun leven over dit kinderwensvraagstuk
Ze willen niet hetzelfde voor hun toekomst als het gaat om kinderen krijgen
Ze vinden hun relatie belangrijk en willen die behouden

Niet in dezelfde situatie.

Want de een heeft nog 7 maanden de tijd, en de ander nog 7 jaar. Want de een heeft al kinderen en wil er geen meer en de ander wil er juist aan beginnen.

Want de een twijfelt en de ander ervaart oerdrang

Want de een wil een vrij leven zonder kind en de ander wilde dat ooit ook, maar twijfelt daar nu aan.

Want de een heeft een verdrietige jeugd gehad en de ander huppelt door als zondagskind door het leven.

Misschien heb je het getroffen en zitten jullie in een vergelijkbare situatie maar vaak blijkt bij nadere bestudering dat jij en partner, nu niet op dezelfde positie zitten.

Jullie staan er anders in. Op dit moment. Het is goed om daar jezelf van bewust te zijn en niet te proberen om die verschillen te verkleinen of elkaar op een andere plek te krijgen. Werk met hoe het is. De situatie waar je nu in zit, accepteer die ook als die situatie ongemakkelijk is.

Niet dezelfde toekomst voor ogen hebben.

Vlammen op je werk. Sociale contacten. Fit worden. Mantelzorg voor je ouders. Persoonlijke ontwikkeling. Rust. Meer natuur. Meditatie. Reizen.

Waar besteed jij de komende maanden het liefst aandacht aan? Wat geef jij prioriteit?

Het gekke is dat we allemaal denken dat we op dit punt in ons leven af zijn. Klaar.

Zoals we nu zijn, zo goed en ontwikkeld zijn we nog niet geweest. We zien wel dat we andere mensen zijn dan wie we vroeger waren. We dragen andere soort kleding, andere muzieksmaak, drinken meer of minder. Enfin, we zijn ontwikkeld tot wie we nu zijn.

Maar we weten nog niet wie we zullen zijn in de toekomst.

Het is onmogelijk om vooraf te kunnen voorspellen wie we zullen zijn in de toekomst als ouder van een kind. (en wat voor soort kind dan?) Maar als de een kind wil en de ander niet, of jullie twijfelen beiden, dan is het moeilijk om daar gesprekken over te voeren omdat het zo’n abstract toekomstbeeld is. Lees dan vooral het boek ‘Soms wil ik een kind’ van Jantine Jongebloed

De relatie willen behouden.

Je weet wat je hebt, je weet niet wat je krijgt. Dit is een veelvoorkomende misvatting.

Want in relatieland weet je nooit wat je hebt.

Je hebt niets, je bent verbonden met iemand, jullie zijn beiden in ontwikkeling, de wereld om jullie heen is in ontwikkeling. Er is geen status quo die je hebt en kunt behouden.

Wat ik regelmatig zie is dat de partner zonder kinderwens, verwacht dat de huidige situatie kan blijven bestaan of als de relatie al onder stress staat, dat je terug kunt.

Immers, het onvervulde, abstracte verlangen van de ander, is vanzelf opgekomen en kan dus ook weer vanzelf verdwijnen en daarna kan de relatie op oude voet worden voortgezet.

Dat is wensdenken en helpt je relatie niet.

Vaak maken mensen hun situatie mooier, willen ze juist focussen op de positieve aspecten, luchtige onderwerpen bespreken, omdat ze denken dat de relatie daar beter van wordt.

Maar zo werkt goede communicatie niet. Probleemgesprekken uit de weg gaan helpt jullie relatie niet, want je leert zo niet praten over moeilijke zaken of in crisissituaties. Dat is juist een kwaliteit die je ontwikkelt door te doen. Het bespreekbaar maken van problemen maakt ze niet groter, maar juist behapbaarder.