“Leven zonder kind. Lijkt me heerlijk en als ik dat kies dan verandert er niks.”

Mwah.

Dan veranderen er ook dingen. Als je kiest voor leven zonder kind. 

Niet zo groot en intens als wanneer je van vrije vogel naar een voor-de-baby-verantwoordelijke-volwassene gaat, maar geleidelijk en op specifieke vlakken verandert er wat.

Belangrijker is dat bewust kiezen je leven naar een ander level tilt.

In essentie verander je. 

In de kern.

Je wezen.

Hoe jij jezelf definieert verandert, voor jezelf, voor de mensen om je heen. 

Benieuwd hoe dat is? Lees de brief die Carla schreef na he volgen van het KinderwensKompas.

Zo ziet bewust kindvrij kiezen eruit Carla’s brief:

Mijn verhaal

Dit ben ik, nu, hier, in deze situatie.

Het verlangen om moeder te worden is er nooit geweest, maar hoe kon ik dat zéker weten als ik dacht dat het moederschap geen optie voor mij is, omdat ik autistisch ben? Er was altijd verdriet en twijfel.

Om mij heen kregen vriendinnen een kind. En M. & F. vertelden in verwachting te zijn. Bij mij kwamen er tranen. 

Voor mijn gevoel kreeg ‘iedereen’ een kind. Ik ben gevoelig voor druk van ‘de maatschappij’: je hoort als vrouw moeder te willen worden/zijn. En ik wil niets liever dan meedoen en erbij horen.

En dan was er nog angst voor spijt. Spijt als ik geen moeder zou worden en het later toch zou willen. Dat gaf extra druk op de keuze. Die ik dus niet maakte: ik kon niet écht kiezen. 

Toen besloot ik om te onderzoeken of ik een kind wilde. Want dit had ik helder:

Ik wil zelf een echte keuze maken, niet iets waar ik “in rol” of dat de tijd voor mij beslist. En ik wil geen energie blijven steken in twijfelen. Ik wil verder leven mét een keuze die bij mij past.

En dit is mijn keuze:

Ik wil geen moeder worden.

Ik wil leven zonder eigen kind.

Ik hoef me niet voort te planten. Ik verlang niet naar moederschap.

De taken van het moederschap passen mij niet, zouden mij te zwaar vallen. Leven is nu al balanceren.

Ik wil ruimte voor energie en balans. Voor misschien een relatie. 

Ik kies voor ruimte voor mij en dingen doen die ik echt wil.

Ik houd van mijn leven zoals het nu is. Van mijn vrijheid en autonomie. Dat ik mezelf op de eerste plaats mag en kan zetten. Alleen voor mezelf verantwoordelijkheid hoef te dragen.

Anders zijn, erbij willen horen: thema’s die steeds terugkeren in mijn leven. Ik wil erop vertrouwen dat ik ook op het vlak van niet-moederschap mijn anders-zijn meer en meer kan omarmen. Zoals ik dat op andere vlakken ook heb gedaan.

Ik wil respect voor mijn keuze.
Ik wil met mijn keuze ruimte nemen – en krijgen.
Ik wil geen verantwoording afleggen voor mijn keuze.
Ik wil me waardig voelen.
Ik wil bevrijd zijn van mijn angst om af te wijken van de norm.
Ik wil anders & helemaal mezelf zijn. Zonder kind.

Het grootste verschil tussen kindvrij kiezen en zonder kinderen leven?

Kindvrij kiezen brengt je naar een nieuw level van leven. De begrippen die daarbij horen zijn niet praktisch of concreet, maar wel essentieel voor je kwaliteit van leven.

Als je terugkijkt op je leven, (vanaf je sterfbed over 50 of 70 jaar), dan kun je dat besluit herkennen aan deze 3 woorden:

Rust

Geen getwijfel meer. Niet meer vastzitten. Niet meer verlegen zitten om woorden, of emotioneel incontinent worden als je wordt gevraagd: Heb/wil je kinderen? Rust in je hoofd en je hart.

Verbinding

Een van de dingen die Carla deed om haar bewuste besluit te bekrachtigen was praten met haar ouders. Daar zag ze aanvankelijk tegenop, maar het was verbindend. Liefdevol en begripvol hun reactie.

Ruimte

Ruimte voor de toekomst. Door kunnen met je leven. Weten dat je hier soms verdrietig over zult zijn, maar vooral gelukkig. In staat zijn om je beslissing te delen en te vieren. Met jezelf en met anderen.

Waarom ik als kinderwenscoach zo trots ben op bewust kindvrije coachees

Het is helemaal niet zo makkelijk om te kiezen voor kindvrij.

Het is de minst gemaakte keuze.

Het minst verwacht.

Het moeilijkst uit te leggen. (Je wordt er wel beter in, want je moet het heel vaak uitleggen, ook aan domme mensen 😉

Het minst verwacht door anderen, omdat het de norm is om moeder te worden. Die verwachting heb je ook vaak geïnternaliseerd. Daar gaan we met z’n allen, de samenleving als geheel, zo gemakkelijk van uit dat het vanzelfsprekend is.

Het moederschap.

Gelukkig is keert die tendens, zie je steeds meer begrip. Steeds vaker een afmeldknop voor moeder en vaderdag reclame, steeds meer mensen vragen niet zomaar meer: Heb of wil je een kind?

TIP Is er een smalltalk-gelegenheid en wil je oprecht geïnteresseerd zijn?

Vraag: Waar ben je trots op?

Ik ben trots op Carla

Evelien

PS Ook trots op mezelf omdat ik zo’n fijn en goed KinderwensKompas heb ontwikkeld.