Stiefmoeder zijn sucks. Helemaal als hij neigt naar nee
Kill Walt.
Serieus. Walt Disney? Afschaffen.
M’n vriend heeft voor deze tweede Corona-golf weer een maandje Disneyplus aangeschaft. Ik kan daar niks mee. Wat een belachelijk abonnement is dat: Disney-plus.
Ik vind alle Disney Crap.
M’n lief kijkt graag Star Wars. Of Star Trek. Daar wil ik vanaf wezen. Iets SciFi-erigs. Wat ik absoluut niet trek, want Hallooo: dat bestaat helemaal niet.
Of hij kijkt RomCom’s.
Romantische Comedies.
Niet grappig.
En da’s nog het minste probleem.
Waarom ik graag een eindoplossing zou zien voor Walt “if you can dream it, you can do it” Disney?
Omdat het beeld van stiefmoeders dat hij cultiveert.
Stiefmoeders zijn evil.
Ze willen de papa’s van de echte mama’s inpikken. Voor het geld natuurlijk. Voor roem en macht. Of voor eeuwige jeugd. De wolven van Wallstreet en Poetins handlangers? Sukkelaars vergeleken bij de gemiddelde stiefmoeder.
Stiefmoeders strijden met hun stiefkinderen om de onverdeelde aandacht van het object van affectie. De man, aka de onnozelaar die niet doorheeft dat de stiefmoeder een gemene heks is.
Stiefmoeders willen eigenlijk hun stiefkinderen vermoorden. Of op z’n minst iedere nacht laten slapen in de as, voor een oude koude tochtige kachel. Fok dat.
Fok Doornroosje.
Fok Sneeuwitje.
Fok Assepoester.
En fok Raponzel.
Zoals jullie weten, spuug ik op het Romantisch Liefdesideaal. Niet dat ik niet romantisch ben aangelegd, want dat ben ik wis ende waarachtig wel.
Is romantiek een kelk Belgisch bier en een kaasje? Count me in.
Een lange strandwandeling, cappuccino en 3 zaterdagkranten? Joepie!
Slechts gekleed in gedimd licht en kruisloze lingerie, plaatjes draaien met een glaasje bubbels en de we-vibe erbij? Who’s your momma?
Maar Ware Liefde?
Fok dat.
Zegt een vriend laatst: Disney is in ieder geval wel lekker duidelijk.
Jep.
Lekker duidelijk.
Je kunt beter een ‘echte mama’ worden. De echte mama’s zijn in en in goed. Want dat zijn echte moeders: heiligen.
Kots.
Terwijl we Disney helemaal niet nodig hebben voor een negatief beeld bij stiefouderschap.
Stiefmoeder is sowieso het laatste dat je wil worden als je zelf een kinderwens hebt
Vrouwen met een kinderwens willen helemaal geen man die al kinderen heeft.
Terecht.
Samengestelde gezinnen zijn gedoe. Maar vanaf een bepaalde leeftijd is je kans op stiefmoederschap reëel.
Zeg vanaf je 35ste.
Tenzij je natuurlijk een man treft die geen kinderen wil, maar dan wil ie dus geen kinderen.
Stiefmoeder zijn is een ondankbare taak.
Je bent niet de moeder van de kinderen. Je bent niet hun vriendin. Je bent zelfs niet de aangewezen opvoeder van de kinderen. Zelfs niet in je eigen huis.
Het is organiseren, veel investeren en niets terug verwachten.
Het is dermate veel gedoe dat het meerendeel van de samengestelde gezinnen het niet redden. Waar van de huwelijken 39,6 % stukloopt, liggen die percentages bij samengestelde gezinnen nog hoger: 61% van de samengestelde gezinnen gaat weer uit elkaar.
Wat doet een stiefmoeder (met kinderwens) in werkelijkheid?
Haar stinkende best.
De stiefmoeders die ik bij mij aan tafel zie, doen hun absolute, uiterste best, want ze hopen dat hij ziet dat ze een goede moeder is.
Stiefmoeders hebben geduld. Engelengeduld.
Eindelijk hebben ze een leuke man.
Eentje die niet meteen nee zegt, als het om kinderen krijgen gaat, maar: misschien.
Eentje die best de Ware zou kunnen zijn, ook al zit er een klein schoonheidsvlekje aan in de vorm van reeds bestaande kinderen.
Hij is in ieder geval al papa. Hij houdt van zijn kinderen. Hij is bewezen vruchtbaar.
Count your blessings.
Die kinderen zijn leuk. Knap. Lief. Intelligent. Soms wellicht ook best een hele kluif om in je relatie/huis te hebben, maar daar kunnen zij niets aan doen.
Ze zijn voor de helft van hem en de andere helft van de ex, en ook dat is oké. We zijn immers allemaal volwassen.
Volwassenen met een biologische klok die
De oneerlijke strijd van een stiefmoeder met kinderwens
Jij doet je uiterste best om te laten zien dat je in potentie een goede moeder bent.
En niet zomaar een moeder, maar een geile en heilige moeder.
Tuurlijk, want jij bent niet de ex, jij bent een ander dan de ex.
Beter.
Je bent beter dan de ex.
Je bent wonderwoman met engelengeduld.
Da’s belangrijk want het is allemaal complex. Veel georganiseer en gedoe.
De kinderen mogen niet de dupe worden van de volwassenen.
Dus het tempo van jouw kinderwens wordt bepaald door je vriend. De vriend die al vader is, dus zijn tempo wordt ook weer bepaald, door de stiefkinderen en door de ex.
Leuk weetje: Wist je dat ex-en niet bestaan in Walt Disney-land? Daar gaat de ex altijd dood. Lekker duidelijk. En romantisch.
En hij, Evelien het is zo spannend, wat doet hij?
Hij doet ook z’n stinkende best.
Wil een goede vader zijn voor z’n kinderen. Het is allemaal al heel anders gelopen dan hij had verwacht, gedacht en gehoopt. Hij wil alles betalen. Hij wil niet tekort schieten. Hij wil van z’n nieuwe liefde genieten en jou alles geven wat je verdient.
Maar hij neigt naar nee.
Kinderen? Nee, bedankt.
Nope, niet nog een keer dit.
Niet dit, in het kwadraat.
Want het begint als een sprookje maar het eindigt met overvolle agenda, op je tong bijten en een lege portemonnee.
Hij neigt naar nee en zij belt naar mij.
Neuh, Evelien, hoe loopt het af?
Dat weet ik nog niet. Ik denk met een open einde.
En met een duidelijke moraal.
Stiefmoeders zijn heiligen.