Een gastblog van Mr. Ariane Hendriks, familierecht advocaat in Amsterdam. Ze komt regelmatig dames tegen die per ongeluk, expres, stiekem zwanger zijn geworden van een fling, one night of six weeks stand. Dames die nu een goede familierecht advocaat nodig hebben. Lees hieronder de bevindingen van Mr. Hendriks:
OK, je bent gewenst zwanger van een one-nightstand of van plan dat te worden.
Als praktisch ingestelde familierechtadvocaat ga ik me niet uitspreken over de ethische kanten van zo’n keuze. Iedere vrouw moet maar voor zichzelf uitmaken of zij het een goed idee vindt om een kind te krijgen van een man die niet gekend is in die beslissing. En, in sommige gevallen, er zelfs bewust voor te kiezen om niets van die man te weten, zodat het kind opgroeit met een onbekende vader.
Nou goed, één opmerking dan:
Ik vind dat de morele verontwaardiging over deze aanpak nogal eenzijdig bij vrouwen terecht komt. Mannen zouden zich toch ook moeten realiseren dat van seks zonder condoom kinderen komen. Dus, als we met z’n allen de kroegbaby een ongewenst fenomeen vinden, dan mag er ook wel eens een kritische blik op de rol van de man vallen. Dat terzijde.
Het verschijnsel ‘kroegbaby’ bestaat en sommige vrouwen kiezen daarvoor. Hoe zit het juridisch?
Om te beginnen: voor de wet maakt het geen verschil of de man bewust of onbewust een vrouw zwanger maakt. Erin geluisd of niet, als een man seks heeft met een vrouw en daar komt een kind uit voort, dan is de man, in termen van de wet, verwekker. Een donor (via de spermabank of in het eigen netwerk gevonden) is dat niet, zolang de zwangerschap tot stand komt door inseminatie en niet door seksueel verkeer.
Een verwekker heeft rechten en plichten
Om met dat laatste te beginnen: een verwekker is onderhoudsplichtig en moet naar draagkracht bijdragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van het kind. Meestal in de vorm van kinderalimentatie. Daar tegenover staan rechten. De verwekker heeft de mogelijkheid het kind te erkennen. Voor erkenning heeft de man de toestemming van de moeder nodig, maar als de moeder die niet geeft, dan kan de rechter vervangende toestemming verlenen. Dat gebeurt bijna altijd, alleen in zeer uitzonderlijke gevallen wordt toestemming voor erkenning geweigerd (denk aan situaties van verkrachting, incest, of extreem huiselijk geweld).
Door erkenning wordt de verwekker juridisch vader, die recht heeft op informatie over het kind en op omgang.
Een juridisch vader kan vervolgens ook vragen om gezamenlijk gezag over het kind. Een ouder met gezag heeft medebeslissingsrecht over bijvoorbeeld de woonplaats van het kind, schoolkeuze, medische behandeling, etc. Een verwekker heeft dus nogal wat mogelijkheden om zich vergaand te bemoeien met het dagelijks leven van een kind, ook als hij niet bewust voor het vaderschap heeft gekozen en zelfs ook als hij aanvankelijk helemaal niets met de zwangerschap of het kind te maken wilde hebben.
Ik ken uit mijn eigen praktijk voorbeelden van mannen die eerst bij de vrouw stevig aandrongen op een abortus en die vervolgens, toen ze over de schrik heen waren, het kind wilden erkennen en volop vader wilden zijn. In verreweg de meeste gevallen krijgen ze daarvoor toestemming van de rechter.
Ik spreek regelmatig vrouwen die zich dit alles van tevoren helemaal niet gerealiseerd hebben
Ze verlangden naar een kind, vonden de spermabank te klinisch en wilden graag op een natuurlijke manier zwanger worden. Vaak was de beslissing om een kind te krijgen door een one-night stand met een bekende of minder bekende bedpartner niet eens zo heel bewust genomen; het was eerder een mogelijkheid die zich voordeed en die werd aangegrepen.
Maar in de verwachting van zo’n vrouw werd de man vervolgens bedankt voor de moeite en bleef het daarbij. Dat een man, eenmaal over de shock van een ongeplande zwangerschap heen, weleens daadwerkelijk een vaderrol zou willen spelen, daar was geen rekening mee gehouden.
En dan wil die man een band opbouwen met joúw kind.
En dan blijk je opeens de hele minderjarigheid van je kind samen beslissingen te moeten nemen met een man die je nauwelijks kent en met wie je eigenlijk niets meer te maken wil hebben.
Dat komt hard aan en leidt soms tot pijnlijke conflicten die een zwaar stempel drukken op de eerste levensjaren van het kind. Dat de vader ook moet bijdragen in de kosten van het kind is in zo’n scenario vaak maar een schrale troost.
Je kunt maar beter weten wat je werkelijke keuzes zijn
Als je denkt, als ik dan toch alleen een kind krijg, dan wil ik het ook alleen doen, dan is de spermabank nog altijd je veiligste optie. Kinderalimentatie kun je vergeten, maar alle beslissingen over je kind mag jij nemen en niemand anders. Bovendien heeft je kind later de mogelijkheid om informatie te krijgen over zijn/haar biologische vader.
Kies je toch voor de kroegbaby of word je zwanger van een one-nightstand en besluit je het kind te houden: realiseer je welke rechten en plichten de vader heeft en wat dat potentieel voor jouw leven betekent.
In mijn ervaring als advocaat: meer dan je denkt.
Sommige vrouwen kiezen er dan maar voor om de verwekker niets over de zwangerschap te vertellen. Dat werkt eigenlijk alleen als je zwanger bent van een buitenlandse vakantieliefde. Nederland is te klein voor dat soort geheimen, en als het uit komt voelt de man zich dubbel belazerd.
Een man die zich dubbel belazerd voelt is een slechte start voor gedeeld ouderschap
En in de praktijk komt de kroegbaby –gepresenteerd als een van de meest vrijgevochten opties voor de single vrouw met kinderwens- daar paradoxaal genoeg toch vaak op neer. Gedeeld ouderschap met een onbekende.
PS Hier Evelien nog even: Wil jij stoppen met fantaseren over het toeval en serieus werk maken van kinderwens? Bel 06 – 52.00.75.82 of mail me voor een gratis kennismakingsgesprek: evelien@wilikeenkind.nl