Ken je clitoris. Vanaf Mei 2021 verandert de clitoris.

Van een nano-boemerangetje in een soortement van omgekeerde tulp.

Eindelijk komt dit belangrijke orgaan in de biologieboeken van het middelbaar onderwijs.

In volle glorie, dus niet alleen het knopje. Het knopje aan de buitenkant is als het topje van de ijsberg.

Letterlijk.

Vanaf nu in de schoolboeken: tadaaa de hele clitoris. Dus gemiddeld 8 centimeter, 4 armen, met zwellichamen.

2021.

Wauw.

Took. Them. Long. Enough.

Actualiseren van het hoofdstuk voortplanting.

Boos ben ik erover.

We doen net of het goed gaat met vrouwen in ruimdenkend Nederland, maar ondertussen?

Eufemistisch gezegd: Ondertussen is er ruimte voor verbetering.

Want het is mooi mekkeren over vrouwenbesnijdenis en allerhande religieuze honden maar ondertussen wordt de clitoris in onze samenleving letterlijk verzwegen.

Want wat blijkt?

De clitoris is geen knopje. Het is een GENOTSROTS.

De clitoris is groots

De clitoris is dus gewoon een concreet orgaan. Een lichaamsdeel.

Iets dat je kunt vastpakken. Je moet er wel eerst iemand voor opensnijden, maar dat doen ze dus he? Mensen opensnijden en bestuderen.

Wetenschappelijk onderzoek.

In de wetenschap is de clitoris zo stelselmatig genegeerd, dat het leek alsof de clit alleen uit een knopje bestond.

Een miniscuul boemerangetje. Ieniemie deurbelletje.

Wetenschappelijke onderzoekers sneden vrouwen open, zagen daar keer op keer hetzelfde zwellichaam zitten en hebben dat steeds weggetjoept.

Ik gok met: Goh. Wat is dit? Raar. Had die vorige chick ook al.

‘Ik kom bij iedere vrouw dit zwellichaam tegen, een soort verlenging van de clitroris. Iedere vrouw. Steeds een ding van ongeveer 8 cm groot, met 4 tentakels.

Irritant, want het belemmert het zicht op de voortplantingsorganen.”

Hmpf.

Ken je clitoris. Waarom duurde het zo lang?

Al in de 17de eeuw (dus 1600 – zoveel) werd er over de gehele clitoris geschreven, maar het duurde 400 jaar voordat er in 1998 een vrouwelijk student dacht:

Wat gek, de inwendige clitoris vind je in de wetenschappelijke literatuur nergens terug.

Het duurde 400 jaar.

Vierhonderd jaar.

Helen O’Connell, uroloog, deed anatomisch onderzoek op vrouwen en zette het inwendig orgaan op de kaart.

Hulde, hulde, hulde voor deze vrouw.

Was de clitoris een orgaan dat ‘ze’ voor ons verborgen hielden? Wie is ze? En waarom?

Mad scientists.

De modderfokkers.

Ze, de “wetenschappers” die keer op keer, dit orgaan naast zich neer hebben gelegd onder de noemer: Niet relevant.

Niet het vermelden waard.

Ja sorry, ik val in herhaling.

Maar ik ben dan ook boos.

Pislink.

Mama is ziedend.

Waarom?

Ken je clitoris, want vrouwelijk lust is lastig

Hoogleraar seksuologie Ellen van der Laan denkt dat de motieven om de clitoris onvolledig te benoemen en niet af te beelden waarschijnlijk te maken hadden met het belang dat men hechtte aan vrouwelijk genot.

Geen.

Nul.

Vrouwelijk genot was onbelangrijk.

Klaarkomende vrouwen lijken namelijk lastig.

Want stel je voor dat vrouwen zich vervolgens net zoals mannen zouden gaan gedragen? Dat zou een mooie boel worden.

Vrouwen zijn in de medische wetenschap vaker niet correct afgebeeld. Eeuwen geleden tekende men van vrouwen de bekkens breder en haar schedel kleiner, want zo waren vrouwen.

Zeer geschikt om te baren.

Minder geschikt om te denken.

De vrouwtjes.

Aka wandelende voortplantingsinstrumentjes.

Vrouwen die genot ervaren, die zijn ziek. Aldus Sigmund Freud in de 19de eeuw. Zijn term voor vrouwelijke lustgevoelens? Hysterie.

Geile vrouwen? Rijp voor het gekkenhuis.

Vrouwelijke lust dient namelijk geen reproductie doel. En onze samenleving vindt het moeilijk om daarmee om te gaan.

Vrouwen zonder reproductiedoel.

De clitoris is politiek. Daarom moeten wij onze clitoris kennen.

Waartoe dient de clitoris?

De enige functie van de clitoris is: genot.

Klaarkomen.

Hoe lekker is dat?

Retorische vraag, ladies.

Heul lekker.

Gek he? Vrouwen die zich bezig houden met genot.

Want de vrouw moet baren. Niet klaarkomen

Het meest choquerend vind ik, dat het zo verrekte lang duurt voordat deze omissie wordt hersteld.

En nog steeds is het lastig.

Zo doet diezelfde professor Laan (bron: RTL nieuws) onderzoek naar de invloed van seksueel plezier op de voortplanting. Want gewoon hedonistisch, ff lekker genieten van je clitoris?

Tja. Dat is zo?

Zinloos.

Heeft niets met voortplanting te maken.

Okay fijne seks is goed voor je levenslust en dus ook voor de voortplanting. Want fijne seks is beter dan geen seks. Beter dan slechte seks. Maar of het de kansen op conceptie verbetert?

Waartoe dient een klaarkomende vrouw?

Daar is al vaker over gefilosofeerd. In de zogenaamde upsuck theory.

Het klaarkomen van vrouwen is volgens deze (weerlegde) theorie, niet ter genot maar ter peristaltische opzuig-beweging van het zaad. Volgens die theorie komen vrouwen klaar omdat er dan sprake zou zijn van snellere aflevering van zaad bij het eitje.

Bullshit.

Vrouwen komen klaar omdat het lekker is.

Punt.

Hun geslachtsorgaan is de clitoris, niet de baarmoeder. Dat is hun voortplantingsorgaan.

Twee verschillende dingen.

Jij mag lekker zelf bepalen hoe je, wat, wil gebruiken en wanneer. Die vrijheid heb je als vrouw. (waarbij het natuurlijk jammer is dat je dan ook helemaal alleen moet bepalen of je wel of geen kind wenst)

Je hebt een clitoris en een baarmoeder. Om vrij te gebruiken.

Let op! Het bezitten van een baarmoeder, wil nog niet zeggen dat je moeder moet worden. In weerwil van wat de medische wetenschap ons voorhoudt.

Want, zoals Gloria Steinem al mooi verwoordde:

“Dat vrouwen een baarmoeder hebben betekent niet dat ze moeten baren, net zo min als dat iedereen met stembanden operazanger moet worden.”

Amen.

kinderwens, gloria Steinem, clitoris, vruchtbaarheid vrouw