Corona & je kinderwens uitstellen?
Was je van plan om in 2020 werk te maken van je privéleven, gooit Corona roet in het eten.
Corona is ellendig voor iedereen, maar als je hierdoor je kinderwens moet uitstellen is dat extra zuur. In mijn handige beslishulpgids lees je dat je ovulaties moet tellen, niet rekenen op zeeën van tijd. Want, tijd is kostbaar en je rekent beter in kansen. Dat is mijn advies.
$%#8/ Corona Crisis.
Iedere Corona-maand? Foep 1 van je kansen weg.
Voor altijd weg. En geen idee hoelang deze pandemische ellende aanhoudt.
Corona stelt je privé-plannen voor onbepaalde tijd uit.
Wat doet Corona met een kinderwens?
Corona is kut ende klote schreef ik al eerder in een nieuwsbrief. Maar als ik het zorgvuldiger verwoord, dan heeft Corona verschillende effecten voor mensen met een kinderwens.
Ik noem hier de belangrijkste twee: machteloosheid en angst.
Corona & je kinderwens is kut. Want met stip op 1: machteloosheid
Machteloosheid is volgens de tientallen mensen die ik sprak over hun kinderwens in Corona-tijd, het al-ler-kut-ste aspect.
Zelf je kinderwens uitstellen is nog tot daaraantoe, maar dat het Coronavirus voor jou bepaalt dat je kinderwens wordt uitgesteld? Onacceptabel.
Zeker, zelf treuzelen is vervelend en verdrietig maar dat is tenminste nog onderdeel van jouw persoonlijke traject. Vaak heb je die tijd nodig, om tot inzichten te komen. Om bepaalde verwachtingen en wensen te laten varen. Om te rouwen en gemiste kansen in de liefde te verwerken.
Zelf uitstellen is leerzaam, want je komt meer te weten over je eigen karakter.
Zoals ikzelf met hulp van m’n psycholoog ooit inzag. Ik ben een levensgenieter die vlucht voor pijn. Altijd op zoek naar spanning en sensatie (enter minnaar) maar niet doorhebben waar ik dan met m’n kinderwens heen moet (enter wil-jij-mij-kind-geven-vraag-aan-minnaar).
Of zoals Lucy bevestigt zag in de uitkomst van haar persoonlijkheidstest. De loyalist. Dat klopt, ik begrijp mijn vriend goed. Snap waarom hij de boot afhoudt. Hij heeft daar goede redenen voor. Het kost mij ongelofelijk veel moeite om mezelf net zo belangrijk te vinden als hij.
Een kinderwens speelt niet van de een op de andere dag, het is een proces. Je hebt tijd nodig om in alle rust met je kop tegen de muur te lopen. En zo tot inzichten te komen.
Over je eigen uitstelgedrag kun je de controle terugpakken. Bij Corona ben je volkomen machteloos.
Een virusepidemie waardoor alles voor onbepaalde tijd opgeschort wordt? Te bizar. Oneerlijk. Onrechtvaardig. Bovendien zet Corona jou voor onbepaalde tijd in de wachtstand. Er is vooralsnog geen zicht op verbetering. Op dit moment (april 2020) gebeurt er niets. Jij wordt ouder, de tijd verstrijkt. Zonder mogelijkheid tot daten, kennismaken of insemineren.
Dat is een ongekende machteloosheid, zeker in een tijd waarin we al geïrriteerd raken van 5 seconde wachten. (Check je bloeddruk bij zo’n draaiend bolletje op je computerscherm). We zijn gewend om binnen 24 uur onze bestelling aan de deur afgeleverd te hebben. We zijn gewend dat we problemen kunnen aanpakken en oplossen als we daartoe besluiten. We zijn gewend aan maakbaar.
Alles hebben, maar wat je het liefste wil is onbereikbaar. Mega-machteloosheid-mindfuck.
Corona & je kinderwens is klote. Want op 2: Bang voor de toekomst
Hou jij van science fiction? Ik niet. Niet van Star Wars, niet van Aliens, niet van malle outbreak films of tijdreis, ruimtereis series. Alhoewel ik moet toegeven dat ik stoned bijna alles prima te pruimen vind. Maar nuchter? Is science fiction niet mijn ding. Ik heb er de fantasie niet voor.
Ain’t gonna happen.
Dat dacht ik.
In januari hoorden we over een virus in Wuhan, Corona. Dat ging bij mij in het mapje: gekke dingen met een biernaam, ver weg. Eind februari ging ik 5 dagen carnaval vieren. Met gestrekt been erin, hoppa, ’s middags met een fles Schrobbelaar onder de arm, naar de Markt wandelen. Kleine 14 uur dweilen, ’s nachts na sluitingstijd weer terug. Het werkwoord voor carnavallen in Bergen op Zoom is dweilen, want je slentert alle kroegen af met gordijnen om en neemt bier in. Gelukkig voor mij en de mijn-en, ligt Bergen in West-Brabant en brak de pleuris uit in Oost. In maart. In maart werd Nederland Corona science fiction.
Corona is science fiction.
Ik heb niets met science fiction.
Scary shit.
Wie verzint dit?
Hoe komen we hier als samenleving uit? Hoe kom jij als persoon hier uit?
- Fysiek. Worden we ooit immuun of komt er een vaccin? Hoe lang duurt het dan voordat we dat hebben bereikt? Specifiek hoeveel ovulaties (kansen op een kind) verlies je door deze Corona-crisis?
- Financieel. Wie gaat dat betalen? Heb je straks nog wel werk? Hoeveel euro’s kunnen ze bijdrukken? Komt er echt een donut-economie, basisinkomen of wordt het oude, koude koffie opwarmen?
- Sociaal. We klappen voor de zorg, onderwijzers en bezorgers, voor vitale beroepen, maar ondertussen betalen we graaiende booking-Carlyle-aandeelhouders een godsvermogen. We zien in Nederland nu al gesteggel tussen verschillende generaties, verschillende milieus en verschillende achtergronden. In Europa lukt het al helemaal niet om goed voor elkaar te zorgen. We kunnen nog geen gevluchte kleuter huisvesten. Hoe ziet solidair zijn eruit?
Was voor Corona het klimaat de meest genoemde twijfel-aan-de-toekomst-factor, nu kunnen we twijfelen aan alles. En dat doen we ook.
Hierdoor kun je vast komen te zitten in catastrofaal denken. Niet zomaar piekeren maar serieus doemdenken, in grote rampen, in hel en verdoemenis.
Corona & je kinderwens? Geen paniek
Okay, Corona is dus funest voor je kinderwens. Je bent machteloos en bang, en dat is terecht. Laat ik dat voorop stellen. De wereld staat op z’n kop, dus neem de tijd om deze nieuwe situatie te accepteren. Zo goed en kwaad als dat kan. (Ik had daar 6 weken voor nodig, een ander 0 en weer anderen liggen er nog immer vanaf).
Conclusie Corona & je kinderwens? Je bent terecht bang, boos, verdrietig en gefrustreerd.
Maar Corona is geen reden om in machteloosheid en angst te blijven hangen.
Het is goed om als mens het slechtst denkbare verhaal te kunnen formuleren in je hoofd, mits dat niet het enige verhaal is wat je jezelf vertelt. Dus je moet dat onheilsverhaal opzij kunnen leggen en alternatieve verhalen maken. Alleen dan kun je ook iets leren van dit slechtst denkbare scenario.
Een goed stuk in de NYT legt uit hoe je gezond en helder blijft, als de wereld gek is geworden.
In het kort: accepteer onzekerheid, blijf bij de feiten, ga niet alles of niets denken, zorg goed voor jezelf en wees betrokken. Hoe ziet dat eruit concreet?
Accepteer onzekerheid: Corona is het nieuwe normaal. It’s fokkin’ science fiction to me, maar okay, grmbl, slik en vooruit dan maar, we leven in een anderhalve meter samenleving.
Niet alles of niets denken. Dus niet: ik krijg nooit kinderen, ik zal nooit meer daten, ik sterf met een verdorde schoot en moederziel alleen. Dat dus niet. Vervang nooit door voorlopig, of door ooit. Maak dingen grijs in de plaats van zwart/wit.
Zorg goed voor jezelf. Fase 1 Drank & drugs. Fase 2 Pijn & verdriet. Fase 3 voorzichtige blik vooruit. Wandelen. Lekker wandelen mensen. Wandelen en rust. Voor de duidelijkheid, ik zit nu in fase 2, maar ongetwijfeld komt er een terugval naar fase 1 (de bubbels staan al koud) en op goede dagen zit ik in fase 3. Op vermoeiende dagen in alle drie de fases, maar ik denk niet dat iets voor altijd is.
Wees betrokken: videobellen, zorg voor iemand die het nodig heeft, kaartje sturen, met een handschoen aan plastic uit de berm plukken. Wandelen met iemand. Op 1,5 meter afstand.
Hamvraag?
Wat doe je met je kinderwens in deze historische pandemie? Welke concrete acties kun je in dit belachelijke nieuwe normaal nemen?
Wat kun je juist nu doen voor je kinderwens?
1. Lezen. Lezen is denken met andermans hoofd. Lees en maak aantekeningen in je vaste notitieboek over dit onderwerp. Wat spreekt tot jouw verbeelding als het gaat om privélevens van anderen? Voor deze boeken geef ik geen linkjes, maar adviseer ik gewoon bestellen bij je vaste boekhandel.
Ik tip 3 boeken, eentje met interviews, een wetenschappelijke pil over relaties (het belangrijkste boek van de 21e eeuw) en een interessant levensverhaal over een dame zonder kind:
- De zin van het bestaan van Fokke Obbema. Interviews, stonden eerder in de Volkskrant.
- Waarom liefde eindigt van Eva Illouz. Waarschuwing vooraf: dit is een wetenschappelijk, sociologisch boek, geen weglezertje.
- De eeuw van Gisele – Annet Mooij. Lekkere dikke pil met levensverhaal van een levenslustige vrouw die de zin van haar bestaan in kunst en vrienden vindt.
Er is natuurlijk nog veel meer. De Amerikaanse Prinses van Annejet van der Zijl over een dame die tussen de bedrijven door, al haar 5 (of 6) kinderen overleefd. De Napolitaanse romans over vriendschap.
Enfin. Lezen dus. Lezen vereist een bepaalde mate van concentratie en denken die rust brengt. Je kunt tijdens het lezen iets denken, even je boek opzij leggen, mijmeren, peinzen, wegdromen. Een boek stimuleert dat, Netflix niet. Lezen zet je aan tot denken. Tuurlijk is scherm kijken ook genieten, dat geef ik grif toe, maar scherm kijken is ook: uit staan. Daar kwam ik achter met de kleuter. Scherm aan, kleuter uit. Superhandig. Maar wil je zelf andere dingen denken? Lees dan, in de plaats van te kijken.
Fok off Evelien, lezen lukt niet.
DING DONG BONUS TIP!! Okay, calm down. Download de luisterbieb. Supertip dit, allemaal goede boeken die voorgelezen worden. Gratis, van die goede ouwe bieb. En dan lekker erbij tekenen. Of je ogen dicht. Of puzzelen.
2. Niet emoties voelen, maar je lijf voelen. Psycholoog Huub Buijssen in VK over : Een van de grootste valkuilen: na een heftige gebeurtenis ontstaat de neiging om door te vragen en te gaan wroeten in emoties. Niet doen. Dat artikel ging over het verwerken van psychische problemen, veroorzaakt door het werken op de IC in Corona tijd. Hij onderzocht wat helpt hulpverleners in trauma-situaties verder en wat niet. Zo bleek dat groeps-debriefing een slecht idee is. Mensen zien hun eigen problemen gebagatelliseerd ten opzichte van die van de buurman. En doorvragen op emoties ook. Mensen krijgen last van zaken waar ze ervoor geen weet hadden.
Hear hear.
Dus je hoeft negatieve emoties niet te vermijden, maar erin wroeten doet niks voor de verwerking ervan. In de plaats van emoties te doorvoelen, kun je beter echt voelen, als in: fysieke sensaties. Jezelf concentreren op je lichaam, ademhaling, wat doet zeer, waar zit de brok, dat soort zaken.
Extra tip. Ik ken een goede ademcoach Mr. Breath, doe zo’n online sessie. Nou ja ik ken ‘m persoonlijk (uit een spannend verleden op Wallen, lang romantisch verhaal, lang lang geleden) goed, ik ken ‘m persoonlijk goed. En hij gaat super lekker als ademcoach 😉
3. Uitzoomen en verhalen maken. Een stapje terug doen en de situatie van een afstandje bekijken. Verhalen vertellen. Het meta-verhaal van onze generatie. Van wat er nu voor velen abnormaal is, want je bent niet alleen, maar je bent wel de eerste van jouw familie, in deze situatie die dit nu zo meemaakt. En verhalen verbinden.
Pak een schrift en schrijf jouw levensverhaal een keer hieperdepieper positief en een keer als Griekse tragedie uit. Hoeft geen roman te worden maar wel een kort verhaal.
Hier vind je 6 TED talks over storytelling, doe er je voordeel mee.
Weer eens wat anders dan de gekmakende zelfde vragen, twijfels en piekergedachten.
4. Evalueren (uitzoomen in tijd). Hoe ben ik hier terecht gekomen? Waar ben ik nu? Wat zou ik het liefste willen (wat heeft prioriteit)? Tijd is een gek gegeven. Maanden en jaren kun je uitstellen en juist als jij in actie wil komen, wordt er voor jou uitgesteld. 7 weken lockdown voelen als een half jaar down the drain. Focus niet op die 7 weken die al een half jaar lijken te voelen, onderzoek de jaren ervoor. Hoe kom je hier, wat gebeurde er in 2015, in 2019? Nu? Hier vind je die DIY in 20 min evaluatie, bedoeld voor het einde van een jaar, maar ook geschikt voor het einde van het leven zoals we het kenden.
5. Plan maken. Niet zomaar een half plan hier en een kwart plan daar, of een wildernis aan lijstjes creëren, maar 1 strategisch Plan van Aanpak. Niet meer pingpongen tussen dezelfde gedachten of rondjes draaien, maar een weloverwogen beslissing nemen door een gestructureerd, strategisch Plan van Aanpak te formuleren. En uit te voeren natuurlijk. Duh.
Je kunt natuurlijk zelf aan de slag gaan en het wiel uit te vinden, maar je kunt ook mijn wiel gebruiken.
Speciaal voor jou heb ik dit Werkboek vliegwiel gemaakt. Een ouderwets werkboek, zonder fancy layout met tekst. Opdrachten. Hoofdstukken. Als je het uitprint meer dan 110 pagina’s. Puur persoonlijke ontwikkeling en concrete oefeningen en opdrachten voor je Kinderwens. Gedurende deze Coronatoestand kun je dat voor een lief prijsje ( €39,50) aanschaffen.
Beter logkoop het werkboek Inclusief een persoonlijk skype consult met mij. Al voor € 69,50 haal je het totaal pakket in huis. Ikke, in jouw huiskamer. Een half uur. 1-op-1. Need I say more?
Enfin, het blijft natuurlijk kut ende klote, maar het wordt ook zomer, we leven nog, en nu heb je dus even wat te doen om de zinnen te verzetten.
Moedig voorwaarts kameraden!