Coronabekentenissen en domme acties waar ik mezelf voor schaam (en waarom ik het toch aan je verklap)
In reactie op m’n nieuwsbriefvraag: waar kan ik je mee helpen? kwam een eerlijk antwoord.
Geen idee hoe ik geholpen kan worden want ik praat hier niet over. Ik schaam mezelf voor m’n kinderwens. Dit hele vraagstuk is zo gênant, dat ik het er alleen over begin als ik dronken ben. Dan voel ik mezelf zielig en mislukt. Geloof niet dat daar hulp voor bestaat.
Toch wel 😉 Soms is het goed om in een dronken bui op ‘verzenden’ te drukken (ik neem gemakshalve aan dat die reply van 01.22 uur onder invloed gebeurde.)
Schaamte over je kinderwens is de grootste drempel van mensen, om contact met mij op te nemen. Dat weet ik, want ik vraag naar die drempels. Als mensen na afloop van het Huisje,Boompje,PlanBeter-traject een evaluatieformulier invullen, dan is de eerste vraag: wat waren de drempels/obstakels om hiermee aan de slag te gaan.
Het meest aangevinkt:
1 Schaamte voor kinderwensvraagstuk
2 Gênant om hier geld aan uit te geven.
Dat begrijp ik. Ondanks dat ik zelf maar weinig schaamte ken.
Nah, da’s natuurlijk niet helemaal waar. Ik schaam mezelf ook, maar ik zie mezelf als schaamteloos.
Boei-uh wat de rest ervan vindt, als ik ergens enthousiast over ben (of verward) dan deel ik dat met mensen.
Ik vertel gewoon dat ik chlamydia heb gehad omdat ik ooit een promiscue studentenleven leidde. Chlamydia en promiscue zijn moeilijke woorden. Dikke kans dat je hebt gestudeerd als je ze begrijpt. Voor het gemak ga ik ervan uit, dat als je weet wat promiscue betekent, dat je er dan ook begrip voor kunt opbrengen.
Naïef?
Zo vertelde ik bijvoorbeeld na onze allereerste vakantie op een blote-billen-camping enthousiast aan iedereen dat we zo’n geweldige blote billen vakantie hadden gehad.
Blote-billen-vakanties zijn Da-bom-diggity-mensuh. Gaat allen op vakantie in den blote bips!
Zegt mijn lief: dat moet je niet zomaar aan iedereen vertellen, sommige mensen hebben daar een heel ander idee bij. Sommige mensen kunnen niks met blote billen.
Grmbl.
Sindsdien houd ik dat blote billen verhaal meer voor mezelf (behalve dan dat ik het nu deel met jullie, mijn trouwe lezers 😉 )
Corona-bekentenis. Komtie:
De eerste maanden van de lockdown liep ik iedere avond langs de coffeeshop.
Jointje halen, ommetje maken, even jezelf lekker uitzetten en relaxen.
Geen idee waarom.
Gewoon.
Daarom.
Goede vrienden hadden voor zichzelf dan weer een limiet op alcoholische drank gezet. Zo van: ik drink niet meer dan strikt noodzakelijk (Reve).
Dus niet meer dan 2 flessen wijn.
Of 7 glazen. Of 3 x sterk. Bellen.
Bellen cognac.
Maar alleen goede kwaliteit.
Prima.
Doe wat je moet doen om dingen te doorstaan. Corona-bekentenis 1:
Ik blow.
Wij hadden vroeger huiswiet. Van het dakterras, lag in van die grote grijze vuilniszakken, onder in de kelder.
Schaam mezelf kapot, tweede bekentenis
Over blowen gesproken; de meeste Stoners zien me liever gaan dan komen. Want (corona-bekentenis 2) ik ben een luie draaier en een slechte doorgever.
Da’s de Levensgenieter (type 7 Enneagramtest) ten voeten uit. Andere mensen moesten de djonko’s voor mij draaien en als ik ‘m vasthad gaf ik ‘m niet door, maar rookte ‘m op.
Nou, nou Evelien, moet je dat wel hier vermelden? Stufkikker, da’s niet professioneel.
Blow-de.
Verleden tijd.
Deze tweede golf doe ik nuchter. Nou ja, af en toe een biertje. Duveltje of Chouffje.
Niet meer dan strikt noodzakelijk.
Ja, come on.
Ik ben ook al in de overgang. Ik kan niets meer eten. Alles wordt alleen maar minder.
Anyway. Ik ben geen uitzondering. Kijk maar. In de New York Times – Mother’s Little helper is back, da’s de NRC van America, die lezers doen het ook. Roesjes opzoeken in tijden van corona.
Just to cope.
Bovendien hebben jullie er ook profijt van dat ik tamelijk schaamteloos ben. Want wilikeenkind.nl bestaat omdat ik schaamteloos ben over mijn kinderwens.
Schaamte over je kinderwens is slecht voor je
Hou op met jezelf schamen over je kinderwens / privéleven. Het is begrijpelijk, maar niet goed voor je.
Ook ik heb mezelf geschaamd omdat er niemand een kind met mij wilde. Dagboeken heb ik vol geschreven met gepiep en gepieker.
Nog kan het schaamrood me naar de kaken stijgen als ik terugdenk aan bepaalde momenten of zinnen uit die fase van geworstel met liefde en kinderwens.
Denk je dat een kind aan je minnaar vragen stom is? Er reclame mee maken op RTL Nieuws levert ook lekkere comments op. Die ik dan weer schaamteloos naast me neerleg, dat gelukkig wel.
Ook erg? De details. Want god zit misschien in de details, maar de duvel ook.
Toppunt van gênant? Dat hij zei: dat zou mijn vriendin niet leuk vinden.
Ik: maar het zou wel een mooi kindje worden.
Hij: Geil. Het zou een geil kindje worden.
Gadver.
Krijg ik postuum nog kots-reflexen van.
Inmiddels kan ik er luchtig over schrijven, en alles is goed gekomen, maar ik ben deze onderneming huilend begonnen. Dat wil ik er maar mee gezegd hebben.
Schaamte is slechter dan jezelf de schuld geven
Schaamte is evil.
Check deze TED talk van Brene Brown over schaamte. Daarin legt ze haarfijn uit wat het verschil is tussen schaamte en schuld.
Schuld is: Merde, ik heb iets verkeerd gedaan.
Schaamte is: Ik ben mislukt.
Jep. Daar is ie.
Ik ben mislukt.
Herkenbaar? Ik verdien het niet om een kind te krijgen, kan niet eens een vriend krijgen.
Of. Ik val altijd op verkeerde mannen. Niemand wil een kind met mij. Ik woon niet eens in een echt huis. Is onderwijs de beste vorm van anticonceptie? Nou, consider me afgestudeerd.
Bij je kinderwens denk je al snel: Waarom? Wat is er mis met mij?
Ik deug niet.
Ongeschikt.
Professor Brown legt uit in haar podcast over schaamte en verantwoordelijkheid dat er een verschil zit tussen wat je denkt dat je bent. En wat je denkt dat je verkeerd hebt gedaan.
Voor dat laatste is er een oplossing: je kunt je gedrag veranderen. Want je bent verantwoordelijk voor je gedrag, maar ben je mislukt?
Dan hoef je daar geen verantwoordelijkheid voor te nemen, want dat kan niet. Het is zo.
Mislukt zijn is een gegeven. Gedrag kun je veranderen. Je bent verantwoordelijk voor je gedrag (ook als je jezelf onverantwoordelijk gedraagt).
Niet schaamte maar verantwoordelijkheid; de opvoedhype
Dat is niet alleen handig voordat je aan een kind begint, het is momenteel zelfs de opvoedingshype.
Je beloont het gedrag, niet het kind zelf.
Niet: jij bent knap maar wat heb je hard gewerkt.
Als je zegt tegen een kind: jij bent knap, wat ben je slim, je bent goed. Dan heeft dat kind een probleem zodra het faalt. Dan blijkt knap, slim en goed; een leugen. Je bent niet knap, niet slim, niet goed.
Wat ben je dan? Mislukt.
Als je zegt tegen een kind: wat werk je hard, wat heb je goed geoefend, wat heb je goed doorgezet. Dan heeft het kind de instrumenten te pakken voor succes. Want als het niet lukt, dan kan het gedrag aanpassen.
Harder werken, meer oefenen, langer volhouden.
Mensen die dat weten dat vraagstukken draaien om hun gedrag (niet om wie ze zijn) die schamen zich niet voor hun falen, maar zijn in staat om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Nah.
Epiphany!
Openbaring toch? Dit geldt ook voor grote mensen. Jeuh!
Brown illustreert het verschil tussen schaamte en jezelf de schuld geven:
So, I like to quote this article where they use the example of getting really hammered, on a Thursday night, and being so hungover the next morning, that Friday morning, that you miss an important meeting when you get to work. And so you get to work, you’re late, you’ve missed a meeting. Your self-talk is, “I’m such an idiot. I’m so stupid. I’m such a loser.” Is that self-talk focused on behavior, or self? It’s self. “I’m a loser, I’m an idiot.” So that’s shame.
Compared to “I get to work, I missed the meeting, maybe I’m in trouble,” and my self-talk is “God, that was a really stupid thing to do last night. I should not have done that.”
Take away: Focus on the behavior, not who I am.
Dus die mouwen opstropen en even voorbij de schaamte. Hop doorklikken, voor een KinderwensScan met mij. Waardevol, kosteloos en schaamteloos.
Met (min of meer) nuchtere groet,
Evelien
PS Wist je dat je incontinent kunt worden na een bevalling? Een taboe dat Luce Brett (30 jaar) doorbreekt: vrouwen die in hun broek pissen van het lachen 😉
