Even geen donker corona gedoe, maar lichtpuntjes.

Allereerst dit stuk in de NYTimes: Kamala Harris Will make History. So will her ‘big, blended, family.

Het samengestelde gezin van Vice President Harris van de VS is historisch.

Bam.

Zijn de historische tijden ook eens aan onze zijde.

By golly, wordt de 21e eeuw alsnog the Century of the woman. Jippie aaijaaijippie jippiejee.

Kamala Harris’ Vice Presidentschap is op verschillende fronten belangrijk.

En een ervan is haar privéleven. Harris heeft een ander gezin in alle opzichten. Niet alleen is het gezin interraciaal, het is ook interreligieus. Christelijk, Hindoestaans (Kamala) en Joods (haar man).

Ze trouwde pas op haar 40ste en heeft geen biologische kinderen van haarzelf. Ze is wel overtuigd tante van haar nichtjes, dat zijn de kleine kinderen die je ook in de campagne terugziet. Naast de tiener-kinderen van haar man, waarvan ze stiefmoeder is.

Kamala: het nieuwe gezicht van de Stiefmoeder

RIP Walt Disney’s evil stepmoms (Evelien doet rondedansje).

Enter VP Harris.

In haar acceptancespeech benadrukte Harris haar rol van momala. Ze zegt dat stiefmoeder zijn een van de allerbelangrijkste rollen in haar leven is.

Ook zegt ze:

“that family is not only blood, but the family you choose.”

Go VP, go VP, go VP!

Mensen hebben zoveel vertrouwen in deze stiefmoeder dat ze haar de VS willen laten regeren.

Of liever gezegd, men heeft zoveel vertrouwen in haar capaciteiten als bestuurder dat ze haar geschikt achten voor het presidentschap. Het feit dat ze stiefmoeder is heeft daar natuurlijk niets mee te maken.

Of toch?

Het persoonlijke is politiek

Het moederlijke benadrukken in een politieke campagne is belangrijk voor vrouwen. Het moederschap maakt vrouwen warm en toegankelijk. Daarom heeft ze in haar campagne benadrukt dat de rol van momala het allerbelangrijkst voor haar is. Momala is slimme campagne-statement waarmee ze benadrukt dat ze geen keiharde politica is.
Dus als vrouwen menselijk en warm moeten overkomen, dan kun je daar het beste moederschap (of varianten daarop) uit de kast halen?

Hmpf.

Hoezo is dat een lichtpuntje? Nou het is een voordeel dat politici warm en toegankelijk willen overkomen. In de plaats van gelijken op een narcistische eigengeiler (Thierry) of racistische brulaap (Geert).

Het is okay, moederschap inzetten voor politiek. Zolang je zonder kind ook maar jezelf warm en toegankelijk kunt tonen (eigenlijk is het niet okay, maar laten we gewoon langzaam beginnen, we hebben nog een hele eeuw). Sowieso alleen als ze dat bij mannen ook doen, afrekenen op warmte en toegankelijkheid. Zou je deze politicus veilig in een ruimte alleen laten met kleine kinderen (hm, misschien hebben we nog wel een hele lange weg te gaan.

“that family is not only blood, but the family you choose.”