Kan je even langskomen? Dat is de rake titel van de podcast van Lucas, over hoe hij ongevraagd vader werd.

Spoileralert: Er belt een seks-ex met de vraag of hij langs kan komen? Om te praten. Zo begint zijn onverwachte reis naar het vaderschap.

Weet je wat er gebeurt met je, als iemand dat zegt?

‘Kan ik even met je praten?” 

Merde.

Dat is je eerste gedachte.

Kunnen we even praten? = koude rillingen over je rug.

Kunnen we even praten over kinderen? = hartstilstand.

Praten over je kinderwens. Ik ga liever gewoon dood

Veel mensen die ik spreek hebben het er dan ook nauwelijks over. Ze vermijden het onderwerp. Ze nemen zich voor om het erover te hebben, maar vinden nooit het juiste moment. Of liever gezegd er is altijd een geldig excuus om er nu niet over praten. Maar volgende week. Of volgend seizoen. Volgend jaar. Na corona.  

De redenen om er nu niet over te beginnen zijn goede redenen. Het overlijden van familieleden. Ontslag. Financiële rampspoed. Te hoge werkdruk. Ziekte.  

Net zoals er nooit een perfect moment is om aan kinderen beginnen, zo is er ook nooit een geschikte gelegenheid om over kinderen te beginnen.

“De laatste paar keer ben ik erover begonnen maar dat is al weer een hele tijd geleden. Nu ik erover nadenk, was dat vorige zomer ofzo. Hij zei dat hij tijd nodig had om erover na te denken. Kon er toen onmogelijk een antwoord op geven. Nu durf ik er niet meer over te beginnen, want ik merk dat ik er super-emotioneel van word. En als ik heel eerlijk ben dan ben ik misschien ook wel bang voor zijn antwoord. Wat als hij nee zegt?”

[trompetter-geluid]   

Zo wordt je kinderwens De Olifant in je relatie. 

Niemand heeft het erover, maar iedereen weet dat ie er is. Dat ‘ie daar alle ruimte staat op te slorpen. Met z’n dikke reet. 

De kinderwens.

Het aankaarten, agenderen, bespreekbaar maken van zo’n wezenlijk onderwerp is al lastig. Eindeloos uitstellen is een groot probleem van kinderwensgesprekken, maar dat is niet eens de grootste fout die mensen maken.

Praten over je kinderwens. De meest gemaakte, grootste fout?

Niet luisteren.

O.

I know. Gaaaaap 

Saai. Niet sexy, maar wel de allergrootste fout. 

#jeluistertniet. 

Niet luisteren. Dat is de allergrootste, overkoepelende stupiditeit als het gaat om praten over je kinderwens. 

Je luistert niet, want… 3 verhalen uit de praktijk.

1 Je zit te dromen. Geobsedeerd door je ideaal.

2 Je stelt slechts 1 vraag. Die vraag is bovendien retorisch. (Retorisch -> er is maar 1 goed antwoord: ja, ik wil.)

3 Je hoort andere dingen, dan wat er daadwerkelijk wordt gezegd.

Praten over je kinderwens. Niet luisteren, want je zit te dromen.

Ik sprak een lieve man, die het volgens mij goed bedoelde. 

Hij had z’n gratis KinderwensScan goed voorbereid en mailde me vooraf een lijst met vragen. Onder ander de vraag tot welke leeftijd zijn vriendin (van 40 jaar) kon uitstellen, immers Katja Schuurman had ook net nog een baby gekregen op haar 45ste. 

Daarnaast had hij vragen over z’n vrijheid, over seks en sleur, en hij maakte zich zorgen over de hoge BMI van zijn geliefde.

“Kijk, ik vind het niet zo belangrijk, een kind, maar ik zie het ooit wel voor me. Dat heb ik ook in het begin van de relatie zo gezegd. Maar nu krijg ik het gevoel dat zij me zit te pushen. Terwijl we volgens mij dus nog tijd hebben. En eerlijk gezegd ben ik gehecht aan m’n vrijheid. Zeer gehecht aan m’n vrijheid. Ik hou niet van sleur. We hebben het nu toch goed?! Ook fysiek. Ik heb het nu naar mijn zin, dit is een prettige relatie; dat wil ik graag zo houden. Bovendien, mijn vriendin is nogal zwaar en ik ben bang dat dit slecht is voor een baby. Maar hoe zeg ik haar dat ze beter eerst wat kan afvallen?”  Gerald, 43 jaar.

De beste bedoelingen, maar niet realistisch. 

Toen ik hem in dat kennismakingsgesprek vroeg wat hij uiteindelijk voor zich zag in de toekomst, zei hij: Nog een jaar of 2 a 3 zoals het nu is, elkaar nog beter leren kennen, zij een paar kilo kwijt, dan samen een kind krijgen. 

Dat is niet reëel.

Hij wil een droomleven. Z’n vrijheid, spetterende seks, relaxte relatie en daarna een kleine. Allemaal op het gemakje. Die relaxte vriendin verliest goedgemutst onderweg nog wat overtollig buikvet, voordat ze ‘poef’ zwanger wordt op haar 43ste.

Eigenlijk wil hij dat z’n vriendin verandert.

In Katja Schuurman. 

Dat willen we allemaal wel, veranderen in Katja Schuurman, maar we zijn Katja niet. Dromen staan een realistisch beeld van gezinsgeluk in de weg.

Dat is problematisch want daardoor loopt je leven in de soep.

Je kunt zelf wel verzinnen hoe de relatie verloopt als een van de twee zit te dromen. Overigens geldt dat ook voor vrouwen.

Die willen ook dat hun vriend verandert. In een prins die kinderen wil.

Praten over je kinderwens. Niet luisteren, want je stelt slechts 1 hamvraag.

Hier heb ik legio voorbeelden van, eerlijkheid gebiedt te vermelden dat ik meer vrouwen betrap op deze fout dan mannen. Vrouwen van eind dertig, begin veertig, voeren geen gesprek over hun kinderwens, maar stellen een retorische vraag. Dat zijn twee wezenlijk, verschillende zaken. Kijk maar.

A) Hoe denk jij over het ouderschap? (Het krijgen van kinderen, levenslang aan elkaar vastzitten, kiezen voor een levensveranderende, onomkeerbare stap, minder seks, minder geld, een lekkere dikke mollige baby, de bevalling, inentingen, woonruimte, opa’s en oma’s, opvoeding, je eigen jeugd, schoolpleinpolitiek, leven zonder kind, spelen, enfin de lijst van gespreksonderwerpen is schier eindeloos)

B) Wil jij mij een kind geven? (Ja of nee)

O.

O ja. Twee verschillende zaken. Het fascinerende is dat de meeste mensen (vrouwen) niet doorhebben dat ze eigenlijk alleen vraag B stellen. Ze denken oprecht dat ze in gesprek zijn. Maar ondertussen willen ze niet praten over hun kinderwens, want daar zijn ze al lang uit. 

Zij denken: Kom maar door met die lifechanging transformatie.  

“Tuurlijk heb ik ook zo m’n twijfels en angsten maar tegelijkertijd ben ik er ook wel uit. Ik weet wat ik wil. Ik wil moeder worden. En ik vind het prima als hij nog even wil wachten, als hij me maar kan garanderen dat hij er straks wel klaar voor is. Niet dat hij nu de boot afhoudt en dan straks het hazepad kiest. Dat is echt m’n grootste nachtmerrie.” Else, 37 jaar

Wat denkt haar vriend vervolgens?

“Ik weet nu niet meer of ze mij leuk vindt en onze relatie belangrijk, of dat ze mij gewoon als een wandelende spermabank ziet. Soms denk ik echt dat ze alleen bij mij is, om mijn zaad.” 

Ook hier veroorzaakt een gesprek over je kinderwens afstand. In de ene hoek staat degene die een kind wil zegt: Als je van me houdt (echt van me houdt) dan geef je me een kind. In de andere hoek degene die denkt: WTF, wil je alleen maar een kind, of heb ik ook nog iets in de pap te brokkelen?

Zo wordt een gesprek over je kinderwens een bokswedstrijd.

Praten over je kinderwens. Niet luisteren, want je hoort alleen wat je wil horen

Je hoort wat je wil horen. 

Daar hebben we allemaal last van. Dat is basisjaar communicatiewetenschap. 

Terwijl iemand met je aan het praten is, gebeuren er dingen in je hoofd. Je haakt aan bij bepaalde uitspraken. Formuleert in gedachten een weerwoord, of een oplossing voor iets. 

Iedereen die weleens mediteert of dat heeft geprobeerd, weet: Je bent niet de baas over je eigen gedachten. Je gedachten racen rond in je hersenpan zonder dat jij daar controle over hebt. Je monkeymind maakt overuren. Er is overigens een trucje om je monkeymind te doen zwijgen (Tibetaanse Monnik).

Ook tijdens een gesprek is het niet stil in je hoofd.

Je wacht niet Tabula Rasa af wat de ander zegt, maar je maakt in gedachten de zinnen van je gesprekspartner af. Je vult gaten zelf op, zonder dat je het doorhebt. Je kleurt zinnen in.

Eerlijkheid gebiedt te vermelden dat ik hier zelf last van heb. Jawel ook uw expert faalt in de communicatie met haar lief. 

Voorbeeld? Okay, voorbeeldblunder van yours truely.

Bijvoorbeeld die keer dat ik ervan uitging dat hij het kind zou ophalen van de opvang. Terwijl hij ervan uitging dat ik dat zou doen. Wij praten veel over het verloop van de week, omdat we niet samenwonen. Dat is een voorwaarde voor Latten met een kind; dat je overleggen okay vindt. Wat dus nog niet betekent dat je er altijd goed in bent. In overleggen. 

In de zes jaar dat ons kind bestaat hebben we dus 1 x miscommunicatie gehad met consequenties. Toen om 18.30 de opvang dichtging zat hij in Breda en ik in de hot yoga.

Onbereikbaar.  

Gelukkig was er een lief vriendinnetje met leuke ouders en lekkere groentetaart, die zich over ons verloren schaap ontfermden. 

Hoe is die afspraak, dat overleggesprek zo misgegaan? Achteraf denken we zoiets:

Ik: Kunnen we de dinsdag en donderdag ruilen? Want ik wil donderdagavond op cafe met vriendinnen. Hij: Okay, dan doe jij de dinsdag en ik de donderdag, maar ik kom dan wel uit Breda. Ik: Prima, ik kom ’s avonds gewoon na afloop naar jou en dan breng ik haar vrijdagochtend naar school. 

Hij zegt maar ik kom dan wel uit Breda. Dat betekent voor hem: ik ben niet op tijd om Vesper uit de opvang te halen. 

Maar ik hoor iets anders, ik hoor: dat kan, dan maar dan moet ik wel op tijd uit Breda vertrekken

Niet luisteren want je hoort wat je wil horen

Die miscommunicatie heb je ook als het gaat over je kinderwens.Vraag: Hoe denk jij over kinderen? Antwoord: Wow, geen idee. Dat kan ik zo niet zeggen, daar moet ik over nadenken. 

De een hoort: Pleurt op, daar wil ik het niet over hebben.

De ander hoort: Okay, prima een kind samen, maar nu nog niet.

Of weer een ander hoort: geen idee, ik kom er over een week op terug.

Volgens nog weer een ander was het antwoord duidelijk: waarschijnlijk wel, maar ik kan nog niet uitleggen waarom

Daarna krijg je ruzie over wat er wel of niet gezegd zou zijn. 

Miscommunicatie, iets anders horen dan wat er wordt gezegd, brengt je niet dichter bij elkaar maar veroorzaakt juist verwijdering. 

Ik heb mijn kinderwens meerdere malen aangekaart en hem gezegd dat ik niet eindeloos kan wachten. Hij zegt dat hij neigt naar niet, omdat hij al 3 kinderen heeft, maar hij zegt ook dat hij een kind van ons samen wel mooi en lief zou vinden.” Sabine, 39 jaar

“Hij is gesteriliseerd maar dat was omdat hij geen kinderen meer wilde van haar. Zo’n operatie kun je terugdraaien. De vraag is of hij dat wil.” Kristien, 34 jaar

Ze wil geen kinderen, daar kon ik mezelf prima in vinden maar nu begint het bij mij toch te kriebelen. We hebben het gehad over pleegzorg en zingeving in een leven zonder kind maar eigenlijk wil ik een biologisch kind van mezelf. Nu kan zij geen kinderen meer krijgen want daarvoor is ze te oud, maar ik denk dan: Of het nu pleegzorg is, of een kind van mij in co-ouderschap met een andere vrouw? Dat maakt niet zoveel uit.” Antony, 41 jaar

Aan bovenstaande quotes zie je waarom dat kinderwensgesprek zo lastig is en vanzelf steeds lastiger wordt. 

#jeluistertniet

Gelukkig kun je leren luisteren. 

Praten over je kinderwens als een pro. De masterclass

Heel specifiek kun je leren praten over je kinderwens met je partner. 

Enne het dus is breder dan ‘ik wil een kind, hij niet. Maken we het uit of blijven we bij elkaar?’

Mijn doel met deze masterclass is dat mensen zich thuisvoelen in dit onderwerp. Dat het iets is wordt waar jullie samen over kunnen filosoferen. Zonder dat het een bokswedstrijd wordt. Zonder dat je al je dromen overboord zet, maar wel met de juiste dosis realisme.

Praten over je kinderwens in al z’n glorie, niet alleen het zware, het problematische en het onbereikbare, maar ook het leuke, luchtige en zingevende deel. Alle aspecten zodat jullie weloverwogen samen de juiste beslissing kunnen maken.

Een kinderwensgesprek waar jij wijzer van wordt en je relatie beter.

Wooha!

Inhoud masterclass Kinderwensgesprek van kut naar kek

Wat leer je in mijn masterclass: Kinderwensgesprek van flop naar top?

Sorry van kut naar kek, (als allitererende titels verzinnen een vak zou zijn, zou ik m’n diploma erin halen).

Daarin leer ik je onder andere hoe:

  • Je beter naar elkaar kunt luisteren.
  • Welke onderwerpen geschikt zijn om mee te beginnen.
  • Verschillende goede vormen voor dat gesprek.
  • Wat jullie dichterbij elkaar brengt (en welke valkuilen juist spanning en stress veroorzaken).
  • Hoeveel gesprekken er nodig zijn en op welk tempo die gevoerd moeten worden.
  • Wat je nog meer kunt doen behalve met elkaar praten, voor meer verbinding.
  • Je onderhandelt over levensbelangrijke zaken, niet als een tweedehands autoverkoper maar als een FBI negociator

Na die masterclass 

  • Sta je niet langer in de wachtstand.
  • Ervaar je vooruitgang en verbinding door concrete acties die je onderneemt. 
  • Hoef je niet langer bang te zijn voor spijt later.

Onbetaalbaar. I know.

Kost nu € 22,50 (inclusief 21% BTW en pdf en gelegenheid tot live vragen stellen)

Maandagavond 14 september om 19.30 uur

Maximaal met 10 personen in Amsterdam.

Mail me om te boeken. Vol is vol.

Praten we dan verder,

Evelien