Mijn eigen vader was niet echt een voorbeeld. Meer volkomen ruk. Telt dat mee? – anoniem
Vader worden stress vanwege een slechte jeugd. Pas in ons tweede gesprek komt dit pijnpunt voor de dag. Ik werk met een intelligente, aimabele man die onderzoekt of hij een kind wil.
In deze fase van zijn leven.
Met haar.
We hebben al 3 uur samen gesproken en er 1,5 maand aan gewerkt, nu komt het in zijn onderzoek naar boven drijven.
Een slechte jeugd.
En ik ben van de motiverende aanpak he? Pijn is niet mijn natuurlijke habitat. Met een stokje in de prut poeren? Getsie, laat dat. Maar ik heb geleerd (levenslessen) om niet te vluchten voor pijn.
Bovendien is tegenwoordig Kwetsbaarheid is een kracht. Dus.
Bam. Doos tissues op tafel.
Want het is verdrietig. Vaders die ruk zijn.
Had je een afwezige, afwijzende, kleinerende, verbaal agressieve, of zelfs mishandelende vader dan heb je alleen een voorbeeld van hoe het niet moet. Telt dat mee bij je beslissing om vader te worden?
Ja, dat telt mee.
Liever zou ik zeggen: boeien, jij bent je vader niet (en dat is ook zo), maar in mijn werk merk ik wat een slechte jeugd veroorzaakt. Is (of was) jouw vader volkomen ruk? Dat maakt het extra moeilijk.
Diepgaande twijfel over je eigen kinderwens.
Logisch.
Vader-worden-stress heeft iedere man
Alle mannen vragen zichzelf af:
a) ben ik geschikt voor het vaderschap?
b) heb ik er wel zin in?
c) durf ik het wel aan?
Is je eigen vader een kutzak dan stel je jezelf dezelfde vragen, maar in een andere context.
Door die context val je in andere statistieken.
Nou ben ik geen fan van statistieken als het gaat om je kinderwens. Er spelen zoveel factoren mee, allemaal in de privé-sfeer, daar valt geen statistiek op los te laten.
Maar evenzogoed, kindermishandeling kent specifieke risicofactoren; onprettige zaken die regelmatig voorkomen. (i know, geen gezellig woord kindermishandeling, maar ik gooi voor het gemak alles ff op een hoop.)
Kindermishandeling kan ervoor zorgen dat je zelf een slechte ouder wordt.
Kan, hoeft niet, statisch gezien is de kans groter.
De 3 risicofactoren voor kindermishandeling:
- Problemen met jezelf. Depressie, psychische of psychiatrische problemen, verslaving, chronische ziekte, weinig zelfvertrouwen. Kortom je persoonlijk functioneren.
- Beperkte opvoedcapaciteiten. Je overtuigingen en verwachtingen van het ouderschap, beleving, empathisch vermogen en je vaardigheden. Ben je bijvoorbeeld slecht in het herkennen van emoties, dan is dat een complicerende factor bij het opvoeden. Want tussen ons gezegd en gezwegen zijn er naast knuffelen en lachtherapie ook regelmatig stresssituaties bij het opvoeden. Dingen die overstromen, aanbakken, kapotvallen, of levensgevaarlijk zijn. Overgoten in een saus van geblèr. Stresssituatie is een adequate omschrijving. Kun je daar goed op reageren? Je moet de emoties van je kind herkennen om te weten of je juist moet bemoeien en beschermen of laten gaan.
- Nare jeugdervaringen. Voila, daar is ie. Ouders die zelf als kind mishandeld zijn lopen een groter risico om hun eigen kind te mishandelen. Ongeveer 1/3de van de mishandelde kinderen, mishandelt later zelf hun kind.
Vader worden stress omdat je een slechte jeugd had is gegrond blijkt uit de statistieken. Maar daar wordt bij opgemerkt dat de kans vooral groter is als je:
- geen opvoedcapaciteiten hebt,
- jong vader of moeder wordt,
- psychische problemen hebt
- of een relatie met een gewelddadige partner
Hier vind je de PDF Risicofactoren en beschermende factoren voor kindermishandeling
Gelukkig telt het niet sowieso mee.
Maar voorafgaand aan de beslissing telt het zeker mee.
Het veroorzaakt extra twijfel en wellicht ontbreekt je de lust tot vader worden. Jouw referentiekader is immers je eigen jeugd. Misschien blijf je, mede daardoor, liever zonder kind. Dat is oké, dat is aan jou.
Realiseer jezelf: het hebben van een slechte vader is overkomelijk.
Slimme mensen met een slechte jeugd zijn prima in staat om het anders te doen dan hun ouders. Beter.
Hoera.
Het beter doen dan jouw ouders
Met de juiste partner en de juiste instelling (hulp vragen en accepteren 😉 ) kun je jouw eigen vorm van gezinsgeluk maken. Dat geldt trouwens voor iedereen, niet alleen voor mensen met een slechte jeugd.
Met dank aan mijn ouders voor een heerlijke jeugd, maar sommige zaken gaan in mijn gezinsleven radicaal anders.
Zoals niet samenwonen. Want af en toe pauze is lekker. Pauze van je relatie, pauze van je kind. (tuurlijk, echte pauze bestaat niet, maar je eigen ruimte helpt wel bij het lezen van een boek). Ik heb een milde vorm van bindingsangst. Ik wil gewoon weg kunnen fietsen. Over m’n eigen geld nadenken, niet over zijn bestedingspatroon, en zeker niet bezig zijn met zijn huishouden.
Dat is geen zwaktebod maar een gezinsleven dat op dit moment bij mij past.
Zo’n passend gezinsleven voor jezelf kun jij ook bedenken.
En maken.
Wat mij betreft krijg je al kudo’s voor het lezen van dit blog. Je bent er bewust en serieus mee bezig, me dunkt dat je uit het onderstaande rijtje aardig wat beschermende factoren kunt aanvinken.
Factoren die beschermen tegen kindermishandeling:
- kennis over opvoeding en ontwikkeling
- het hebben van een harmonieuze relatie met je partner
- jezelf bewust zijn van jouw jeugdervaringen en de invloed daarvan op je eigen handelen
- praktische en emotionele steun vanuit je sociale netwerk
- warmte en affectie van een ouder
- veilige hechting
- bereidheid om hulp te accepteren
Overall vind ik het moeilijk om in dit soort situaties een algemeen advies te geven, want ik kan niet in jouw hoofd kijken.
Mijn referentiekader ben ik zelf, en ik ben maar twee keer depri geweest. Een keer toen het uit ging met een grote liefde en een tweede keer toen ik graag een kind wilde en niemand had om dat samen mee te doen. Mijn depressies of depri-buien zijn extravert.
Ik bel gewoon huilend bij vrienden aan en vraag om drank en zakdoeken.
Maar ik heb door mijn onbezorgde jeugd een bak zelfvertrouwen mee gekregen, optimisme met paplepels en knuffels bij de vleet.
Overall stellen de onderzoekers dat preventie van kindermishandeling baat heeft bij ‘positief opvoeden’. Dat is van de ene kant simpel.
Het glas is half vol. Voor hetzelfde geld gaat alles goed. Wees niet bang.
Maar van de andere kant als je depressief bent of zelfs suïcidaal, dan is zaken positief bekijken zwaar. Zo niet onmogelijk.
Dan is het goed om te weten dat je jezelf terecht zorgen maakt. Vader worden stress om een slechte jeugd hoort erbij.
Dus.
Vader worden stress conclusie
Dus. Wat kun je verwachten van het vaderschap?
Dunno.
Misschien een goed idee om dat eens op te schrijven voor jezelf. Een top 3 van dingen die je leuk lijkt eraan. En een top 3 van vaderdingen die je met afschuw vervullen.
Schrijven is constructiever dan denken. Denken ontaardt moeiteloos in piekeren, terwijl schrijven ordent. Als je werkt met linkerpagina alles anti, dan kun je de rechterpagina vullen met alle pro’s. Schrijven is denken maar dan evenwichtiger.
Een slechte jeugd maakt mensen meer gericht op het negatieve. Nou is het lastig tegen de klippen op positief te gaan zitten wezen, maar ik moet ook denken aan een trucje van theaterschool. Van een pen in je mond gaan je mondhoeken omhoog staan en daardoor voel je jezelf vrolijker. Lichaamstaal heeft invloed op je gevoel.
Onderzoek jouw beeld bij vaderschap
Samen met de man wiens vader volkomen ruk was kwamen we erachter dat zijn beeld bij vaderschap niet realistisch was.
In alles was hij slim, intelligent zelfs, rationeel, genuanceerd en weloverwogen, maar over het vaderschap sprak hij in zwart/wit termen, radicaal en perfectionistisch.
“Je bent een goede vader of een slechte vader.”
“Ik kan niet vrij nemen van het vaderschap. Ook niet een weekend. Als ik het doe, moet ik het goed doen. Helemaal. Alles of niks.”
Hij: Als er een kind komt is mijn leven over.
Moi: Leven over?
Hij: Nul tijd meer voor mezelf. Nooit meer.
Moi: aha, net zoals ik ooit dacht dat alle mannen mij alleen maar voor de seks wilde.
Hij: Huh?
Moi: Laat maar. Schrijf op: onderzoeksvraag – Hoeveel tijd kost een kind per dag?
Een week later krijg ik antwoord.
Hij: Valt dus reuze mee. Een pasgeboren baby slaapt 16 tot 20 uur per dag. Een baby van 5 tot 12 maanden slaapt 15 uur.
Ik: Jep. Gemiddeld genomen. En na 18 jaar al kan je kind op kamers.
Vader worden stress kun je verminderen door jouw beeld bij vaderschap te onderzoeken. Noteer je eigen uitspraken en bedenk daar onderzoeksvragen bij. Kijk of jouw beeld bij vaderschap realistisch is of te zwart gekleurd door ervaringen in het verleden.
Ervaringen in het verleden bieden namelijk geen garantie voor de toekomst. Dat jij een slecht vader had, betekent niet dat jij een slechte vader wordt.
PS Wil jij ook jouw beeld bij vaderschap onder professionele begeleiding onderzoeken? Mail me voor een KinderwensScan (info @ wilikeenkind.nl)